Nikkor Q 135mm F2.8 Pre-Ai

Ik moet toegeven dat ik van lensontwerp geen enkel verstand heb. Dat verklaart misschien mijn verbazing over het verschil tussen de Nikon Series E 100mm F2.8 en de Nikkor Q 135mm F2.8 die ik onlangs kocht.

Nikon Series E 100mm F2.8 en Nikkor Q 135 F2.8 pre-ai

Toegegeven, de ene is 100mm en de andere 135mm. Maar moest die 135mm nu werkelijk zo groot zijn? Om over het gewicht nog maar te zwijgen...

Equivalente brandpunten

Op een Micro Four-Thirds body overlappen de brandpunten van deze twee lenzen enigszins, afhankelijk van de gebruikte adapter. Deze waarden zijn ook van belang wanneer je de IBIS in je camera wilt afstellen.

Nikon 100mm

Met standaard adapter: 100mm F2.8 (fullframe equivalent: 200mm (F5.6))

Met Viltrox 0.71x adapter: 71mm F2 (FF eqv: 142mm (F4))

Nikkor Q 135mm

Met standaard adapter: 135mm F2.8 (FF eqv: 270mm (F5.6))

Met Viltrox 0.71x adapter: 95mm F2 (FF eqv: 190mm (F4))

De 100mm in combinatie met een gewone adapter levert dus - los van het lichtverlies - ongeveer hetzelfde equivalente brandpunt op als de 135mm met Viltrox. Zowel de Viltrox adapter als de 135mm lens zijn zwaarder vergeleken met hun tegenhangers, dus wil je het gewicht terugbrengen dan is de 100mm aan te raden.

Qua scherpte zijn beide lenzen goed, de eerste indruk is dat de 135mm nog net wat beter is op F2.8.

Praktijk

Wanneer gebruik je nou zo'n zware lens op een Micro Four-Thirds body als de Olympus OM-D E-M10? In ieder geval niet buiten bij mooi weer, dan zijn er veel betere alternatieven - zoals de 40-150mm F4-5.6 die niets weegt, scherp is en autofocus heeft.

Maar binnen bij minder licht, tijdens een concert waar je niemand wilt storen en toch close-ups maken, dáár heb je iets aan snel glas. En dan is het gewicht minder een probleem. De grote lensopening in combinatie met het relatief lange brandpunt geeft een mooie isolatie van het onderwerp.

De lens is prettig in het gebruik, en de focusring heeft een grote slag. Het nadeel daarvan is dat je grote bewegingen moet maken om scherp te stellen, maar je kunt daardoor wel preciezer werken. Voor mijn gevoel had het wel iets minder gemogen, de 100mm werkt sneller en is toch precies genoeg.

Prijs

Dit exemplaar stamt - volgens de website Photosynthesis - ongeveer uit 1970. Hij is niet AI, wat betekent dat hij beperkt bruikbaar is op de Nikon DSLR camera's - eigenlijk alleen op de Df en op de goedkope instapmodellen (die dan geen automatische lichtmeting hebben). 

Op de nieuwe Z6 en Z7 is hij door middel van de adapter ook goed te gebruiken, eigenlijk beter dan op elke voorgaande Nikon camera (door de IBIS in deze camera's is de lens ineens gestabiliseerd!)

Maar ook op andere systeemcamera's kan deze lens goed gebruikt worden, zoals uiteraard op de Olympus OM-D of Pen series.

Voor een bijna 50 jaar oud objectief is de beeldkwaliteit verrassend goed. En duur zijn deze objectieven ook niet, de 135mm F2.8 is regelmatig voor onder de 100 euro te vinden. De 100mm Series E heeft een vergelijkbare prijs. Vergelijkbare hedendaagse objectieven voor MFT zijn wel een stuk handiger en compacter, maar vele malen duurder. Bovendien houdt dit objectief zijn waarde redelijk vast, want hij is bruikbaar op heel veel verschillende soorten camera's. Stap je dus ooit over op bijvoorbeeld Sony, dan hoef je alleen de adapter te vervangen.